Ludzi trzeba umieć pokochać

Ostatnio bardzo dużo myślałam nad dzisiejszym światem, w którym się otaczam. Jak różnych ludzi spotykam na swojej drodze i jak różne sytuacje mnie spotykają. Obok wielu ludzi przechodzimy tak obojętnie, wielu ludzi oceniamy po wyglądzie, po "pierwszym wrażeniu", zazdrościmy, jesteśmy obojętni, krzywo patrzymy, żyjemy stereotypami, zadajemy ból, walczymy... 

A przecież wszyscy jesteśmy ludźmi. Powinniśmy doceniać to, że matka natura pozwoliła nam, dała nam dar i przywilej bycia tym kim jesteśmy. Jesteśmy królami życia, ponad zwierzętami. Nie doceniamy tego co mamy. Powinniśmy się łączyć. Nie robić sobie nawzajem pod górkę. Męczy mnie ten dzisiejszy wyścig szczurów. Podziwiam te zwierzęta, które tak są za sobą, za swoim gatunkiem. Jak potrafią działać w dobrej sprawie. Ludzie nawet nie potrafią sobie pomóc, no chyba że się krzyczy "PALI SIĘ" - wtedy pomogą. Czemu!? Bo boją się, że ogień przeniesie się na ich dom, samochód... Jasne, nie oceniam tak wszystkich. Nie każdy taki jest. Nie zarzucajcie mi, że wkładam wszystkich do jednego worka. Po prostu tak się dzieję coraz częściej. Komuś się dzieję krzywda - każdy się patrzy, ale czy pomożemy. Tak znajdą się osoby, które pomogą, ale są ludzie którzy popatrzą i odejdą. A gdyby ktoś im zadał pytanie: czemu popatrzyłeś za zło jakie się dzieję, to odpowiedziałby przecież inni też nie pomogli. Tfuuu... dajmy przykład innym! Pomagajmy sobie nawzajem. 

Ja żyję zasadą: bądź dla innych taka, jak chciałabyś żeby inni byli dla Ciebie. Tak, jasne! Nie raz dostałam przez to po tyłku, ale wiecie dobrze mi z tym. Warto! Dla tej garstki ludzi, którzy mi się odwdzięczą dobrem, uśmiechem. Za to jest warto poświęcić wiele, o wiele więcej niż robię. 

Powodzenia w dzisiejszym świecie Kochani! Trzymajcie się gorąco.